OYUNUN ÖNEMİ

Oyun , kişiliğin gelişimi süresince diğer insanlarla paylaşarak , taklit ederek gerçekleştirilen ve yaşamın temel dayanağı olan önemli bir etkinliktir. Oyun ortamları , çocukluktan başlayarak her yaştan insanın fırsat buldukça içinde olmaktan keyif aldığı ortamlardır. Oyun , öğrencinin hayal gücünü geliştirir , dil gelişimini sağlar , insanlar arası etkileşimi arttırır. Çocuğun , kendi bedenini tanımasına yardımcı olur , dikkatini toplamasını sağlar. Bunların yanı sıra oyun , çocuğun çevreyi gerçek yönleriyle tanıma ve araştırmasını , yetişkin rollerini gözlemlemesini , karar verme ve mantık yürütme yeteneğini geliştirmesini sağlar. Çocuk , oyun sayesinde fazla enerjisini iyi yönde kullanmayı öğrenir. Oyun , tarih boyunca hem çocukların hem de büyüklerin iletişim aracı olmuştur. İki çocuk yan yana geldiğinde , göz göze bakışarak birlikte oynamak istediklerini işaretini verirler. Az sonra ne oynayacaklarını kararlaştırırlar. Oyun aynı zamanda zaman geçirme ve eğlence aracıdır. Çocuğun duygularını , ruhsal çatışmalarını , eğilimlerini , düşlerini , isteklerini ve çevresel etkinliklerini içine alır . Çocuk oynadığı oyunda problemlerini , sevincini , öfkesini , nefretini ifade eder. Oyunun büyüleyici bir etkisi vardır . Oyun kuralları bağlayıcıdır. Kuşkuya yer bırakmaz . Kurallar bozulunca bütün oyun çöker. Oyun kurallarını çiğneyen oyun dışında kalır. Ciddi bir iş olarak benimsememekle birlikte oyuncu yoğun şekilde ve tamamen kendini oyuna verir. 

Çocuk oyunlarının bazı özelliklerini şöyle sıralayabiliriz :
1. Oyun çocuğun serbest etkinlik alanıdır. Oyunun belli başlı amacı yoktur
2. Oyunda ki nitelik ve konular çocuğun gelişimine bağlı olarak zaman içinde farklılık gösterir.
3. Oyunun tekniği her çocuğa göre değişir.
4. Oyun , çocuğun duygularını doğal olarak ifade etmesini sağlar.
5. Bazı oyunlarda bir çeşit ' alıştırma ' işlevi bulunur .
6. Oyunlar çoğunlukla bilinen yaşantıların yeniden yaşanması veya yaşantıların sürdürülmesi olarak görülür.
7. Beceri ister.
8. Cesaret ister.  

3. DRAMA - OYUN İLİŞKİSİ

Drama ; bir sözcüğü , kavrama , bir yaşantıyı , bir olayı oyun veya oyunlar geliştirerek canlandırmaktır. Bireyler arası doğrudan etkileşime dayanır. Oyun , gelişimin ve büyümenin temel bir aracıdır. Oyun olmadan etkili bir yaşam ve sağlıklı bir gelişmeden söz edilemez. Oyun çocuk için yemek , içmek kadar önemli bir etkinliktir. Drama süreci içinde çeşitli oyunlarda yer alabilir. Çocuk , oyunda ben , sen ve biz kavramlarını öğrenir . Paylaşma , yardımlaşma , yenme ve yenilmeyi yaşayarak öğrenir ,Oyun kız erkek çocuklar arasındaki ayrımın , çekişmenin azalmasını sağlayabilir. Güven duyma , karar verme , iletişim kurma drama ile oyun arasında ki ortak noktalardır. Dramanın kökeninde oyun kavramı bulunduğuna göre eğitimde dramada da kültürel ve evrensel oyunlardan yararlanılır . Oyunda ki etkileşim ile toplumsal gerçeklikte ki etkileşimin benzer olması , oyunun eğitimde drama da kullanılmasına neden olmuştur. Eğitim de drama grupla yapılan oyunsu süreçlerdir. Grup içinde ki bireyler belli bir konuyu irdeler , oynar , yeniden gözden geçirir ve rolleri değiştirirler. Drama da dikkati toplayarak ve yaratıcılığı geliştirerek düşünmenin bilgiye geçişini sağlamak önemli bir hedeftir. Çocukluk çağı oyunları drama da temel alınır. Eğitim de drama çalışmalarında pek çok amaç için oyuna başvurulur. Oyunu birlikte tasarlama , kuralları birlikte belirleme , birlikte oynama gibi özellikler eğitimde drama da kullanılır. Drama da grup içerisinde daha küçük gruplar ve bireyler vardır. Fikir alışverişi yargılamayı ve değerlendirmeyi beraberinde getirir. Yargılama ve değerlendirme belli sentezlere götürür. Birey kendini böyle bir grup içerisinde güvende hisseder. Kendini tanır , grubu tanır , grupla uyumlu bir çalışma ortamına girer. Dramanın ve oyunun iç içe olduğunu düşünürsek drama lideri ( öğretmeni )' nin çocuk oyunlarını iyi bilmesi yerinde olur.